Indian Lotus (czasem także mors) jest jedną ze świętych roślin Ajurwedy i jest unikalny w królestwie roślin przy wielu okazjach. Ta roślina wodna jest jednym z najważniejszych adaptogenów. Cała roślina jest jadalna, ale uprawiana jest stosunkowo trudna, dlatego jest używana głównie jako lek i degustacja.
Efekty i wykorzystanie lotosu
Do spożycia przez ludzi najważniejsze są kłącza rosnące w błocie i nasiona (orzechy lotosu), które dojrzewają w docelowych lejkach wystających ponad powierzchnię. Z orzechów lotosu, gorzka (plumula nelumbinis) jest usuwana przed spożyciem, ale jest jadalna i stosowana jako lek o działaniu przeciwzapalnym.
Właściwości lecznicze mają również liść tej rośliny - folium nelumbinis. Ma łagodne działanie moczopędne i przeczyszczające i jest uważany za odpowiedni suplement diety w diecie. Jego główne substancje czynne to flawonoidy lotosowe, które w mniejszym stopniu występują również w innych częściach rośliny.
Orzechy Lotos dalej (zgodnie z TČM) działają przeciwko starzeniu , uspokajają umysł, poprawiają sen , wzmacniają układ odpornościowy, poprawiają trawienie i ogólnie wzmacniają organizm. Poprawiają także funkcje seksualne. Jeszcze bardziej skuteczne są kłącza lotosu lub bulwy. Jednak każda część rośliny lotosu jest używana w medycynie. Zbierają i suszą kwiaty, liście, a nawet gorzkie (zarodki), które normalnie usuwają z ich lotosowych orzechów ich gorzki smak (mają działanie przeciwzapalne i łagodzące). Liście lotosu są uważane za odpowiedni suplement diety.
Lotus jako wyjątkowa roślina
Nie musimy wierzyć w jego religijną świętość, aby uznać ten los za wyjątkowy. Chociaż jest to roślina wodna, to w wieku drzew leśnych przetrwała w tym samym siedlisku dziesiątki i setki lat za pomocą mchu korzeniowego zacumowanego w mule. Ewolucja lotosu jest zatem bardzo powolna, więc ta roślina (podobnie jak goryczka) to bardzo stare, żywe skamieniałości. Życie rośliny lotosu zwykle kończy się, dopóki powierzchnia wody nie wyschnie, gdzie rośnie. Może się to zdarzyć na przykład w wyniku trzęsień ziemi (w obszarach, w których rośnie lotos, częste są trzęsienia ziemi), poprzez zmianę koryta rzeki lub zmianę lokalnych warunków wodnych. Ale lotos jest doskonale przygotowany do zmiany warunków wodnych. Ma szalenie długi okres trwałości. Nieuszkodzone orzechy lotosu zachowują zdolność kiełkowania przez ponad 1000 lat! Wiele nasion nie przeszkadza kiełkować i kiełkować przez pierwsze kilka lat, dopóki nie będą mieli absolutnej pewności, że mają nad sobą stabilną powierzchnię wody.
Orzech lotosowy potrzebuje kilku lat przebywania w całkowicie przemoczonej glebie, aby zacząć kiełkować. W ten sposób nasiona lotosu są w stanie poczekać, aż rzeka ponownie zostanie zalana w tym samym miejscu, inaczej nie pojawi się powierzchnia wody z innego powodu. Niezwykła wielkość i wysoka zawartość składników odżywczych w nasionach lotosu pozwoli im wykiełkować z głębin błota nad poziomem wody. Zdolność kiełkowania nasion po kilku stuleciach jest również obroną przed drapieżnikami - lotos w stawie znów będzie rosnąć dziesiątki lat po tym, jak szczury ostatniego grzechotnika w danym miejscu spakowały handel. Byłoby interesujące dowiedzieć się, jak lotos ma długi okres trwałości. Częściowo przyczynia się to również do powstawania nieszczelnych muszli, ale jasne jest, że orzechy lotosu muszą być również wyposażone w wysoce skuteczne przeciwutleniacze i systemy naprawcze, ponieważ nie jest zabawne przetrwać 1000 lat. Nie wiem, czy wpływ orzechów lotosu na starzenie się jest w pewnym stopniu związany z ich długowiecznością, ale przynajmniej jest (jako nauka o podpisach) dobrą pomocą mnemoniczną.
Inną interesującą cechą lotosu jest jego zdolność do samooczyszczania. Liście i kwiaty lotosu silnie odpychają wodę i błoto, tak że chociaż wyrastają z błota, nadal są czyste. Nawet efekt lotosu został przyjęty dla tej własności. Nie tylko narządy lotosu pokryte są woskiem, ale dodatkowo wosk ten ma kształt igły w kształcie mikrostruktury. Efekt lotosu wykorzystuje również niektóre gatunki żurawin i innych roślin wodnych, i oczywiście jest również stosowany w technologii.
Nawet kwiaty lotosu są bardzo staroświeckie. Podczas gdy szybko rosnące rośliny mają głównie małe kwiaty, ukierunkowane na wyspecjalizowane zapylacze (pszczoły i motyle z długą brodą), lotos ma duży, bogaty kwiat zapylany przez małe chrząszcze i inne staroświeckie zapylacze. Wieczorem wpadają w kwiat lotosu, ponieważ kwiat zamyka się na noc, a plasterki płatków są całkowicie uwięzione przez gości hotelowych w środku. W dużym kwiecie, broucheans jak mejdan dbają o jedzenie (lotos tworzy nadmiar pożywnego pyłku) i pachnącą noc na miękkich frytkach. Ponadto jednak kwiaty lotosu są również podgrzewane!
Lotos jest jedną z niewielu roślin, które mają zdolność do wytwarzania ciepła kontrolowanego przez rozkład skrobi. W krajach, w których rośnie, nie jest zbyt zimno w nocy, ale chrząszcze są jeszcze chłodniejsze, więc dla większego komfortu lotos utrzymuje kwiaty do 20 ° C powyżej temperatury otoczenia. Zamykanie gości przechodzi przez wszystkie zakątki dużego kwiatu, uczty, paplaniny i pary. W ciągu nocy wiele razy duża zamieć i wieniec z pylników, więc gdy kwiat otwiera się rano, zadbano o doskonałe zapylenie.
Dla dalszych badań poważne osoby zainteresowane tą rośliną polecają recenzję Paudel2015ppb .